Van heidag en bosdag naar een online heisessie. In deze turbulente tijden een mooi alternatief om, vol positieve energie met je eigen mensen aan de slag te gaan. Het is tijd om plannen te maken voor 2021. Breng de kansen in kaart. En denk na over hoe je je gaat aanpassen aan de veranderende omstandigheden, zodat je de kansen ook gaat grijpen.
Digitale heisessie
Maar hoe pak je dat aan? Een traditionele heisessie is nu ingewikkeld. Of anders een standaard vergadersessie via Zoom om te brainstormen? Wij denken dat het beter., leuker en energieker kan. We hebben een online heisessie ontwikkeld, op basis van meer dan 10 jaar ervaring met Business Games.
Ga met je team in 1.5 uur aan de slag met onze speciale Digital Business Game. Val je eigen organisatie aan, kruip in de huid van een mogelijke vijand en leer direct van de opgedane inzichten. Doe inspiratie op en krijg leer in te spelen op de veranderende omstandigheden. Samen met je eigen team, vanaf je eigen werkplek, op zoek naar de antwoorden voor de nieuwe werkelijkheid.
En wat levert het op
Er ontstaat een praktische routekaart, ontwikkelt door de eigen medewerkers. En het zorgt op een plezierige manier, dat een strategie doorleeft en gevoeld wordt.
Kruip in de huid van
De teams kruipen in de huid van de belangrijkste (of meest verrassende) tegenstander. Deze tegenstander is een meester in het zich aanpassen aan veranderende omstandigheden en gaat “onze” organisatie aanvallen. De teamleden kennen als geen ander de kwetsbaarheden van onze eigen organisatie. En maken, in gescheiden teams, aanvalsplannen en presenteren deze aan elkaar.
Uitkomsten en vervolg
De afsluiting van de sessie vindt plaats door het beoordelen van de gepresenteerde plannen door een jury, voorgezeten door de hoogst leidinggevende. Teams leveren input en onderbouwing. Dit onderdeel is het belangrijkste van de digitale heisessie, omdat hier de discussie plaatsvindt over de uitkomsten en de te ondernemen vervolgstappen.
Jarenlange ervaring
We hebben al jarenlange ervaring, i.s.m. Team Sherpa, met deze methode. Deze sessie is onder leiding van Stephan Fellinger, Online Mediaman van het jaar en regelmatig aan het woord als deskundige in de media.
Jezelf blijven uitvinden, je leven lang, daar geloof ik in. Daarom besloot ik een paar maanden terug, mijn eigen manier van presenteren ook compleet “opnieuw uit te vinden”. Want bij een verhaal over veranderen, moet je in mijn ogen ook laten zien dat je het oude vertrouwde achter je durft te laten. Ik deel hierover graag mijn ervaringen, omdat ik zoveel plezier beleef aan dat opnieuw uitvinden en hoop dat anderen er ook wat aan hebben.
Terug naar schooltijd
Ok, laat ik bij het begin beginnen qua presenteren, m.a.w. terug naar mijn schooltijd. Heel vroeger durfde ik vaak niet eens mijn vinger op te steken in de klas, verlegen als ik was. En dat ik stotterde hielp ook niet. Maar juist opzoeken waar je angst voor hebt, hoort bij mijn dna. Want ik merkte dat ik het dan wel eng vond, maar diep van binnen heel erg leuk. En dus ontwikkelde ik me tot iemand, die van spreken voor een deel zijn werk maakte en dat soms voor een zaal van meer dan 1.000 mensen. De enorme nervositeit bleef, vooral de 5 minuten voorafgaande aan de spreekbeurt speelden de zenuwen vaak op. Wanneer ik dan eenmaal was begonnen, dan sloeg dat om in een geluksgevoel.
Tweet @raymondwitvoet tijdens een presentatie van mij.
Powerpoint-verslaving
Eerlijk gezegd voelde ik me als spreker al een tijd steeds minder op mijn gemak met “dat powerpoint”. Ik merkte dat het me vaak beperkte in plaats van hielp met mijn verhaal. Maar ik merkte ook dat het me ook te gemakkelijk af ging, me niet meer prikkelde. Je kon me midden in de nacht mijn bed uit halen en ik kon mijn presentatie starten. Ik hoefde alleen maar keer op keer op de enter toets te drukken en het verhaal begon te lopen. Maar daagde ik mezelf nog uit? Het gevoel van je publiek betoveren met je verhaal, werd steeds minder door de beelden uit mijn computer. Ik had het gevoel dat het anders moest en kon, maar eerst moest ik van mijn “powerpoint-verslaving” af, maar hoe dan?
Vertellen mbv persoonlijke objecten.
Het verhaal
Ik werd geholpen door een bericht van Mischa Coster, die ook aan het experimenteren was geslagen op het gebied van powerpoint-vrij. Ik had al eens eerder nagedacht over presenteren met objecten, maar die gedachten waren weer uit zicht verdwenen. Door het bericht van Mischa kwamen ze weer naar boven.
Horen, zien en voelen
Ik ging me verdiepen in de effecten van powerpoint op je publiek, en toen kwam ik achter een aantal opmerkelijke zaken rondom presenteren en powerpoint. Qua zintuigen behoren we als mens, tot de groep “horen”, “zien”, of “voelen”. En nu komt het, powerpoint werkt voor geen van deze drie groepen optimaal. De mensen die luisteren, “ervaren” sheets bijvoorbeeld minder. De personen die vooral zien, hebben moeite om je verhaal te horen. En de mensen die voelen, haken af bij de geprojecteerde computerbeelden. Dus werd het tijd om powerpoint achter me te laten en weer terug te gaan naar de oorsprong van verhalen vertellen. Zoals ik dat vroeger deed als kind op school, met een spreekbeurt met persoonlijke objecten.
Een van de objecten bij het verhaal van Stephan Fellinger
Het verhaal
Als eerste ben ik teruggegaan naar de tekentafel. Wat wil ik nu eigenlijk vertellen en delen? Wat wil ik dat ze in de avond tijdens het eten tegen een mogelijke tafelgenoot vertellen over mijn verhaal?
Mijn verhaal moest blijven hangen en prikkelen. En liefst met een verhaal in onconventionele vorm. Inhoudelijk moest mijn verhaal namelijk ook aansluiten op de nieuwe onconventionele manieren qua omgaan met talent en innovatie En in die lijn ook over mezelf opnieuw blijven uitvinden. En daarbij wilde ik mijn ervaringen delen die ik de afgelopen jaren heb opgedaan met (daar is ie weer) onconventionele talent- en innovatieprogramma’s.
Persoonlijke objecten
Ik ging op zoek naar persoonlijke objecten die symbool stonden voor wat ik wilden vertellen. En dat viel nog niet mee. Ik was verslaafd geraakt, in die jaren, aan plaatjes zoeken voor een powerpoint. En de juiste objecten vinden, dat was toch andere koek. Want zonder de mogelijkheid van een plaatje moet je veel beter nadenken over het object dat staat voor wat je wil vertellen. In powerpoint kun je, wanneer je dat niet kan vinden, altijd nog kiezen voor een persoon met daaronder de tekst “talent”. Maar welk fysiek object hoort bijvoorbeeld bij het begrip talent? Het leuke is dat je daarvoor je fantasie moet gebruiken en juist fantasie speelt weer een rol in mijn verhaal.
In het geval van het begrip “Talent” werd dat trouwens een gewicht en een blik met het etiket talent. Het waarom en hoe leg ik later nog wel eens uit 😉 gebruik voor nu vooral je fantasie.
Gemotoriseerde koets
De eerste keer toen ik met mijn objecten op pad ging om te presenteren, had ik ze allemaal genummerd in de volgorde van mijn beoogde verhaal. Nu ik verder ben in het proces, begrijp ik dat ik bij mijn eerste opzet van vernieuwen, eigenlijk een powerpoint aan het geven was, alleen dan met fysieke objecten. Ofwel de valkuil van de gemotoriseerde postkoets. De eerste auto’s waren gemotoriseerde koetsen, waarbij de lampen zo hoog zaten dat ze over de paarden heen konden schijnen. Alleen zaten er geen paarden meer voor! De ontwerper kon zich niet losmaken van het oude en ik deed hetzelfde. Ik had met mijn nieuwe manier van presenteren, mijn eigen “horselles carriages syndrome” geschapen. Iets waar ik al jaren geleden voor waarschuwde in mijn presentaties : Vernieuwing gebeurt vaak met het zicht van je oude bril.
De keer erna besloot ik de objecten te sorteren op de thema’s die aan bod komen. Bijvoorbeeld onderwerpen als talent, monocultuur bedrijven, dna, rol van talent etc. Alsof het eilandjes waren, die ik met elkaar ging verbinden. Waarbij de volgorde van de objecten binnen een thema (bijvoorbeeld het thema DNA en talent) ook nog eens van ondergeschikt belang werden. En waarbij ik ook, door de interactie met het publiek, gemakkelijk kon schakelen naar een ander thema.
Spelen
Dat kwartje viel tijdens een verhaal, waar ik een vraag kreeg uit het publiek. En waar je bij een powerpoint-presentatie vaak aangeeft dat dit later in je verhaal aan bod komt, of waarbij je snel “terugklikt” naar een eerder slide (met veel onrust voor de aanwezigen). Ik kon nu heel makkelijk “spelen” met het verhaal en de voorwerpen. Misschien dat sommigen van jullie nu zeggen, dat je daarvoor ook een Powerpoint-alternatief als Prezi kan gebruiken. Daar heb ik ervaring mee, maar met fysieke objecten merk ik dat ik veel beter kan gaan spelen met het verhaal, zonder dat de gasten in de ruimte de draad kwijt raken. De bewegingen op het scherm geven dan vaak veel onrust en dat is juist iets dat je niet wilt.
Onrust
Over onrust gesproken. Ik kwam er bij het onderzoek ook achter, dat bij elke schakeling naar een nieuwe sheet, je publiek zich even een fractie van een seconde opnieuw moet oriënteren op de nieuwe situatie. En ook dat geeft onrust en met objecten heb je dat veel minder. Daar is het, zo heb ik ervaren, veel meer het prikkelen van de fantasie van je publiek.
Brein
Bij een groot gezelschap kun je daar ook nog mee spelen door in plaats van een object te laten zien (wat niet altijd kan bij kleinere objecten en groot gezelschap), je publiek te vragen hun fantasie te gebruiken en ze daarna te vragen om het beeld in hun hoofd te tekenen. Dit zorgt dat het ook op een andere manier wordt neergezet in ons brein. En deze manier van visualiseren door je publiek, kun je ook weer gebruiken bij het verder overbrengen en bewaren van je verhaal in de hoofden van je publiek.
Enthousiast
Je merkt het al, ik ben razend enthousiast over mijn nieuwe manier van presenteren. Deze manier van mijn verhaal delen past ook precies bij wie ik ben. Dat is ook belangrijk bij jezelf opnieuw proberen uit te vinden. En niet te vergeten, het spelenderwijs uitvinden van mezelf heeft me nu al weer zoveel gebracht qua nieuwe mogelijkheden en energie. Precies dat, ervaren mensen ook wanneer ze je verhaal horen zien of voelen.
Daarnaast vind ik mijn verhaal over jezelf en organisaties opnieuw uitvinden zoveel geloofwaardiger geworden. Spreken over veranderen, maar dat blijven doen op een traditionele manier, is niet de manier waarbij ik me prettig voel. Ik deel ook met mijn publiek mijn eigen “veranderpijn” die ik had bij dit proces en dat wordt enorm gewaardeerd.
Ben je nieuwsgierig geworden? Misschien zelf positief geprikkeld door mijn verhaal? Heb je nog tips of vragen voor me? Of zoek je een ander soort spreker voor je evenement? Laat het me weten via een mailtje.
Tweet @JeanineDijkhuis tijdens een presentatie van mij.
Vanaf het begin van mijn liefde voor de digitale wereld, ben ik gefascineerd door de manier waarop technologie markten en organisaties kan veranderen. Het buitenbeentje in mij, krijgt elke keer weer een grijns (ja ik geef het eerlijk toe) van het feit dat de gevestigde orde wordt aangevallen door nieuwe manieren van denken en doen. Het gaat mij daarbij niet om de gevestigde orde die zozeer moet buigen, maar een traditionele manier van denken die in stand wordt gehouden. Waardoor vaak foute systemen in leven worden gehouden
Gevoel van urgentie
Ik besef ook dat veel van die nieuwkomers inmiddels zelf gevestigde orde zijn geworden. En een systeem creëren dat niet veel beter of zelfs slechter is. Ik wil het graag hebben over het ontbreken van een gevoel van urgentie bij veel mensen en organisaties.
Waan van de dag
We horen en roepen elke dag dat we in actie moeten komen vanwege de veranderende wereld/markt/consument/burger. Maar wanneer puntje bij paaltje komt, dan kiezen onze hersenen voor de korte termijn. Voor de waan van de dag. Die voor nu even belangrijker is dan een verandering waarvan we weten dat die nodig is. Maar ons systeem is nu eenmaal bezig met de waan van de dag. De korte termijn en dan leggen we andere prioriteiten. Tsja, die verdomde evolutie ook. Ons brein dat vandaag moet overleven en waarbij de dag van morgen en overmorgen nog ver weg is. Wie dan leeft, wie dan zorgt….
Peter Kotter
Verander-expert Peter Kotter (Amerikaans bedrijfskundige en emeritus hoogleraar organisatiekunde en veranderingsmanagement aan de Harvard-universiteit) pleit al jaren om elke verandering te beginnen met het creëren van een gevoel van urgentie. Sterker nog, volgens hem is de grootste valkuil voor een organisatie, om te starten met een strategie. En daarna pas te gaan denken over het creëren van een gevoel van urgentie.
Ik herken dat dagelijks bij mensen. Een gevoel van urgentie wordt wel benoemd. Maar laten we snel verder gaan met de volgende stap, een visie, missie of strategie ontwikkelen. Of een andere variant, we laten ons leiden door de waan van de dag en hebben helemaal geen tijd om te investeren in nadenken over morgen en overmorgen. En het daarbij behorende “gevoel van urgentie”. De agenda staat al weer vol met dagelijkse beslommeringen.
Gevoel van urgentie
Zelf werd ik jaren terug geïnspireerd door het Facebook-boekje voor nieuwe medewerkers. Daarin staat de volgende tekst: “If we don’t create the thing that kills Facebook, someone else will”. En de dag dat Google plus werd gelanceerd, riep Zuckerberg zijn mensen direct bijeen om na te denken over antwoord. Zijn mensen waren al lang voorbereid op dat moment. Omdat ze geleerd werd elke dag na te denken over partijen die Facebook overbodig kunnen maken.
War Room
Maar het zijn niet alleen de bekende Amerikaanse “internetgiganten” die zo denken en doen. Veel Chinese bedrijven creëren voor zichzelf ook een permanent gevoel van urgentie. Je kunt immers elk moment aangevallen worden van buitenaf. Niet vreemd dus, dat ze die permanente staat van paraatheid vertalen in de inrichting van een War Room. Een War Room die elk moment van de dag handelt om mogelijke concurrentie te pareren. Wanneer ik vraag aan organisaties of ze ook wel eens in de huid kruipen van hun concurrent, om zichzelf aan te vallen. Dan kijken ze me vol verbazing aan. Is dat nodig dan?
Kruip in het hoofd van je tegenstander
Je bewust zijn van aanvallers van buitenaf, tegenstanders die nu nog compleet onzichtbaar zijn is vooral een mentaliteitskwestie. En daarna in het hoofd kruipen van je tegenstander. Een permanent gevoel van scherpte creëren. En waarbij je misschien zelfs wel tot de conclusie komt dat die aanvaller zelfs een mogelijke samenwerkingspartner kan zijn, onder mom van “if you can’t beat them, join them”.
Ik zie dat permanente gevoel van paraatheid als een spel dat je scherpt maakt en houdt. Een spel dat inspiratie en energie geeft om je strategie en tactiek permanent scherp te houden. Ik wens iedereen veel concurrentie toe, vooral door je zelf bedacht. En ik help je graag met onze Digital Busines s Game
Fellinger en Otto lanceren een podcast serie onder de naam Innovation Works! De podcasts hebben als onderwerp innovatie en talent. In deze nieuwe reeks interviewt het duo diverse specialisten over zaken als technologie, innovatie, talentontwikkeling, vergrijzing en de veranderende (arbeids)markt.
Richard Otto “Door zaken als internationalisering, vergrijzing en technologie verandert de Nederlandse economie sneller dan ooit. In onze Innovation Works!- podcast spreken we met diverse specialisten over hoe de politiek, het bedrijfsleven, onderwijs en de consument/burger op deze veranderingen kunnen inspelen.”
Stephan Fellinger over de podcast -serie: “De afgelopen jaren heb ik met enorm veel plezier en samen met anderen, een aantal onconventionele talent- en innovatieprogramma’s mogen ontwikkelen. Talent en innovatie zijn in mijn ogen een Siamese tweeling die de komende jaren een belangrijke aanjager zullen zijn van nieuwe ontwikkelingen in onze economie en maatschappij. Nieuwsgierigheid is de belangrijkste drijfveer om daarover, samen met Richard Otto, een podcast -serie te maken.”
Aflevering 1 In de eerste aflevering deelt Jacco Bouw, internetondernemer met Webpower in onder andere China, zijn ervaringen en visie over hoe Chinezen naar de wereld kijken als het gaat om innovatie en talent. Hij gaat ook in, op wat het antwoord van Nederland hierop zou moeten zijn.
Aflevering 2 Hierin praten Fellinger en Otto met Ebel Slijp. Hij was 19 jaar toen hij zijn eigen bedrijf startte. Nu is hij 24 jaar en eigenaar zijn eigen succesvolle data gedreven marketingbureau Refreshworks. En hij werkt mee aan het door Elon Musk opgezette Hyperloop Transportation Technologies. Waarbij Musk een bijzondere manier heeft om talenten aan zich te verbinden. In dit interview vertelt hij over zijn stormachtige carrière als ondernemer. En hoe je jong talent werft én kan behouden.
Aflevering 3 In deze aflevering is Arno Peperkoorn te gast. Na 14 jaar aan uitgeef- en exploitantenzijde te hebben gewerkt, werd Arno Peperkoorn in 2014 partner bij Result Recruitment Group. Tijdens het interview vertelt Arno Peperkoorn over het veranderende medialandschap. En deelt hij, hoe hij talenten klaarstoomt en begeleidt naar een toekomstbestendige carrière.
RTL Z vroeg Fellinger of hij een online seminar wilde geven over de War for Talent. Dit vanwege zijn ervaringen met onconventionele talent-programma’s als Dagstage.nl en Shake. De omroep organiseert regelmatig “webinars” rondom specifieke onderwerpen en deze keer dus over de “War for Talent”…
Carien ten Have van RTL Z interviewden Fellinger en Anouk Kon van Indeed en het werd een leerzaam programma.
Foto: twitter.com/niekdentex
Welke vragen kwamen aan bod in dit online seminar van RTL?
-Is er een War for Talent? -Employer branding, hoe pak je dat aan? -Waar zijn mensen naar op zoek qua cultuur? -De rol van geld en beloning? -Neem ik ook Buitenbeentjes aan? -Stimuleren of verbieden dat mensen, iets naast hun baan willen doen? -Hoe ga je om met beloftes rondom werk en hoe maak je ze waar? -Ook na drie maanden nog enthousiast over je baan? -Hoe houden mensen hun vakkennis en vaardigheden op peil? -De rol van mentaliteit. -Buiten de gebaande wegen gaan als werkgever.
Het online seminar duurt ongeveer 20 minuten en is hieronder te volgen. Met dank aan RTL Z.
Marco Derksen liep afgelopen jaren al regelmatig een “dag stage” bij verschillende organisaties en deelde zijn ervaringen via social media. Toen Stephan Fellinger hierover zijn enthousiasme naar Marco liet blijken, besloten ze het idee van “een dag stage lopen” samen verder op te pakken en een platform op te richten waar vraag en aanbod van dagstages samenkomen. De reacties op dit initiatief zijn erg positief en media als RTL hebben Dagstage.nl al op de radar.
Nog even voor de duidelijkheid, wat bedoelen we precies met “dagstage”? Op Wikipedia komt het begrip ‘snuffelstage’ (voor een dag) het beste in de richting zoals wij het zien:
Een snuffelstage is een stage die niet direct gericht is op het verkrijgen van beroepsbekwaamheden. Een snuffelstage is eerder gericht op het kennismaken met bepaalde beroepsbezigheden zodat bijvoorbeeld op een verantwoorde manier een (nadere) keuze kan worden gemaakt.
Cartoon Gerrit de Jager
En daar waar snuffestage vaak gekoppeld is aan leerlingen of studenten in het onderwijs, gaat het bij Dagstage vooral om mensen op de arbeidsmarkt die zich verder willen ontwikkelen. Het is het kennismaken met andere “beroepsbezigheden” (sorry voor het woord), vaak ook in een voor de stagiair nog onbekende branche. Het kan ook gaan om de keuze daarna, wanneer mensen op een kruispunt staan voor wat betreft een nieuwe baan. Maar dat zal niet voor iedereen de drijfveer zijn. Het gaat vooral over nieuwsgierigheid hoe andere mensen, in verschillende branches, zaken aanpakken én hoe andere organisaties werken. Vandaar dat wanneer je meedoet, we ook vragen of je een kort verslag wilt maken van je ervaringen zodat ook anderen daarvan kunnen leren.
Het belangrijkste talent om mee te doen aan Dagstage is nieuwsgierigheid. Iedereen die nieuwsgierig is hoe andere mensen, vaak in andere branches, hun “vak” uitoefenen (en vak mag wat ons betreft betaald werk en onbetaald vrijwilligerswerk zijn) “verdient” regelmatig een Dagstage. Dagstage is voor iedereen die nieuwsgierig is hoe anderen tot oplossingen komen, met vaak voor iedereen herkenbare problemen en uitdagingen. Voor iedereen die nieuwsgierig is wat een bepaalde functie nu precies inhoudt. Wij denken overigens, dat je niet alleen leert en plezier hebt wanneer je zelf een dagstage loopt. Maar dat het net zo plezierig en leerzaam is wanneer iemand met jou meeloopt.
Wil je nog meedoen met de pilot, stuur dan een mail voor 15 januari 2019 met korte motivatie en achtergrond naar stephan@dagstage.nl of naar marco@dagstage.nl. De planning is om in de volgende fase medio zomer 2019 een open platform te lanceren waar mensen die op zoek zijn naar een dag stage lopen en mensen en organisaties die een dag stage aanbieden, met elkaar in contact komen. Dat wordt ook de plek waar ervaringen te lezen zijn van de “dagstagiairs”. Verder komen daar ook profielen van de deelnemers en van organisaties die meedoen.
Jezelf opnieuw blijven uitvinden,dat zit in mijn DNA. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe manieren om mijn verhalen te delen,om het gesprek aan te gaan met andere mensen. En ik had het idee om mijn presentaties mbv persoonlijke objecten te gaan doen ipv met powerpoint/keynote. Maar het idee verdween weer uit mijn hoofd…. Tot ik een paar weken terug door Mischa Coster geprikkeld werd,hij had het over presenteren met…objecten. Ik ging daardoor toch weer met mijn eerdere idee aan de slag. Afgelopen weken heb ik een paar keer “tryouts” gedaan,waarbij ik mijn reisverhaal ogv de War on Talent en de rol van jong en oud talent mocht delen met mijn publiek. Ik kreeg enorm veel positieve reacties. Belangrijkste was misschien wel dat mensen ipv naar een scherm te kijken,veel meer betrokken waren bij het delen van mijn ervaringen. En juist die persoonlijk uitgezochte objecten maken dat er veel meer interactie was met het publiek. Met Mischa Coster inmiddels contact gehad,om onze ervaringen te delen en deze manier van verhalen vertellen verder te ontwikkelen. Vandaag mag ik mijn reiskoffer (!) met objecten meenemen naar (eerste keer) presentie voor Avicenna Academie voor Leiderschap over the War on Talent. Mischa bedankt!
Verslaggever Jildou van Opzeeland van RTL Nieuws interviewde Stephan Fellinger over Ticketmaster en het stoppen van doorverkoop van tickets via hun zustersite Seatwave.
Gaat het werken of juist niet? Wat doet het met vertrouwen van consument? Uitgezonden op 13 augustus om 18.oo uur en om 19.30 in uitzending RTL Nieuws op RTL 4. Helaas biedt RTL 4 niet mogelijkheid het interview via mijn eigen site terug te kijken. Fellinger is vaker te zien als deskundige en te horen bij RTL, bijvoorbeeld bij RTL Z over Talentontwikkeling
Ik kijk graag naar topcreatieven uit andere branches. De beste koks in de wereld, de beste dj’s in de wereld, muzikanten etc, wat kan ik van ze leren? We zijn vaak veel te veel geneigd te kijken wat er in onze eigen achtertuin gebeurt. We kijken vaak niet verder dan de groep gelijkgestemden. Zelf word ik vaak positief geprikkeld wanneer ik juist creatieve geesten uit een andere tuin aan het werk zie.
Ik moest er weer aan denken toen ik een interview las met René Redzepi. Hij is eigenaar van Noma uit Kopenhagen en wordt gezien als een van de beste koks in de wereld. Noma werd de afgelopen jaren regelmatig gekozen als beste restaurant op aarde. Zijn nieuwe boek, A Work in Progress, gaat voor mij niet zozeer over koken, maar vooral over creativiteit. “Hoe organiseer je creativiteit?” dat is de vraag die hij zichzelf ook stelde, toen hij als onderdeel van zijn boek, een jaar lang een dagboek bijhield. De “organiseervraag” kwam voort uit het feit dat hij de ene dag een stortvloed aan ideeën had en de volgende dag compleet droog stond. Herkenbaar voor veel mensen. Door na te denken over de organiseervraag probeert hij omstandigheden te creëren die leiden tot elke dag nieuwe ideeën. Geen garantie natuurlijk, maar je kunt de omstandigheden wel een handje helpen. Zelf heeft Redzepi het over 2 sleutels tot succes: Hard werken en speels blijven. Lars Ulrich, oprichter van Metallica schreef het voorwoord voor het boek en voegt er nog een 3e sleutel aan toe “Wees niet bang”
En oh ja, nog zo’n detail waar ik vrolijk van wordt van Redzepi. Op zijn site staan de oud medewerkers die voor hem gewerkt genoemd als Noma Alumni. Trots op zijn oude leerlingen, die nu voor zichzelf zijn begonnen. Je leerlingen die inmiddels voor zichzelf zijn begonnen niet zien als concurrenten, maar als ambassadeurs voor je gedachtegoed. Klinkt zo logisch, maar daar is wel lef voor nodig.
Meer info over A Work in Progress vind je op de site van de uitgever. Een echte aanrader, voor iedereen die zijn eigen creativiteit wil prikkelen en je krijgt er nog een aantal recepten bij ook. Want goed eten helpt bij mij in ieder geval mijn eigen creativiteit te stimuleren.
Op 9 april 2013 was ik te gast bij Top Names van Fast Moving Targets. Fast Moving Targets is een platform in aanbouw over innovatie op het gebied van media, technologie en communicatie. Ik mocht mijn verhaal doen over de SpinAwards, vertellen over de rol van creativiteit in ons vak en ook mijn liefde delen voor Afrika.
Een tekstweergave van het interview, onder de titel “we kijken te vaak met de bril van vandaag naar de toekomst van morgen” vind je op de site van Fast Moving Targets.
Fellinger introduceert Mensvriendelijke Marketing. Mensvriendelijke Marketing gaat over tevreden en blije klanten en medewerkers. Mensen die met plezier jullie produkten en diensten ervaren en die graag met en voor jullie werken. Bij Mensvriendelijke Marketing staat de Mens (weer) centraal binnen organisaties en binnen marketing. Het gaat over Geven (!) van aandacht, vertrouwen en tijd, begrippen die voor ons mensen steeds schaarser worden.
Meer weten wat Mensvriendelijke kan betekenen voor jullie Klanten en Medewerkers ?
Neem dan contact met mij op via 06-12809422.
Veel mensen en ook organisaties zijn (on)bewust bezig na te denken over het menselijker maken van hun organisatie en merk. Ik noem dat Mensvriendelijke Marketing. Maar wat is dat nu precies, “Mensvriendelijke Marketing”? Goede voorbeelden inspireren, goed voorbeeld doet goed volgen, is niet voor niks een populair gezegde.
Chipfabrikant Intel wilde haar merk graag een menselijker gezicht geven. Het inzetten van haar eigen medewerkers leek daarvoor een logische stap. En Social Media is bij uitstek geschikt om organisaties dat menselijke gezicht te geven. Maar organisaties vinden dat ook doodeng. De controle loslaten is makkelijker gezegd dan gedaan. Intel vond er wat op. Medewerkers die via Social Media het gezicht naar buiten worden, volgen eerst een speciale training en leggen een examen af. Zo laat Intel de controle los, om deze op een andere manier weer terug te krijgen. Mooi voorbeeld van Intel Mensvriendelijke Marketing.
Laatst werd ik er op geattendeerd: 2012 is het jaar van de coöperatie. De VN heet 2012 uitgeroepen tot jaar van de coöperatie. Ik heb de definitie op Wikipedia er maar even bijgepakt: De coöperatie is een vorm van zelforganisatie van producenten of verbruikers, gericht op het vergroten van de economische macht en het behalen van schaalvoordeel.
Wellicht heeft voor sommige marketeers de coöperatie een wat hoog geitenwollensokken-imago. Maar alleen de 4 grootste cooperaties in Nederland zjn al goed voor een omzet van meer dan 50 miljard Euro. We hebben het dan over bekende coöperaties als: Achmea, Rabobank, VGZ en FrieslandCampina. Dus met die geitenwollensokken valt het ook wel mee.
Maar naast het economische aspect, vind ik vooral de kern van de coöperatie zeer interessant. Dat aspect doet namelijk mijn marketinghart sneller kloppen. De kern van de coöperatie staat voor mij namelijk voor 3 zaken: voor samen, voor delen en voor mensen. En laten deze eigenschappen (niet toevallig) ook horen bij de DNA van het internet. Juist de huidige technologie kan er voor zorgen dat we op grote en kleine schaal laagdrempelig als mensen met elkaar samenwerken en delen.
Niet zo vreemd ook dat veel coöperaties het zo goed doen op internet. Want waarom behoort de Rabobank tot de succesvolste Internetbanken van Europa? Juist, ze hebben als coöperatie een DNA die uitstekend past bij het internet. Ik wil daarmee zeggen dat niet alle coöperaties atomatisch succesvol zijn op internet, maar de cultuur van die organisaties zorgt wel voor een veel grotere kans op online succes, daarvan ben ik overtuigd. Aardig overigens dat het FD recent schreef dat organisaties waar het personeel aandeelhouder is, in deze tijden beduidend beter scoren qua winstgevendheid, maar dat terzijde.
Je kunt dus als personeel aandeelhouder zijn, maar ook als klant. Een prachtig voorbeeld zag ik vorig jaar in New York. REI is een Canadees outdoor merk waarbij de klant aandeelhouder kan worden. Ooit ontstaan in 1938, waarbij 23 vrienden een coöperatie begonnen, omdat ze niet tevreden waren met het aanbod op het gebied van outdoor spullen. Inmiddels zijn er 4 miljoen klanten aandeelhouder en met het jaarlijks rendement kunnen ze spullen kopen in de winkel. Wanneer je door de winkel loopt zie je ook de maatschappenlijke betrokkenheid van REI. Denk aan bijvoorbeeld jeugdcursussen op het gebied van de natuur maar ook aan programma’s om overgewicht te voorkomen. Ook kun je Steward worden bij REI, waarbij je meedraait als vrijwilliger bij genoemde projecten. En bedenk dat een groot gedeelte van de aandeelhouders en vrijwilligers fanatieke merk ambasadeurs zijn voor REI.
Wat ik ook prachtig vind in de REI winkels zijn de foto’s van personeelsleden waarbij zij hun liefde voor hun sport delen met de klant. Zo weet de klant ook direkt wie de expert is binnen de winkel op een specifiek vlak.
Natuurlijk begrijp ik dat veel merken nooit hun organisatievorm zullen en kunnen veranderen in een coöperatie. Maar klanten aandeelhouder laten worden van een merk, dat is vanuit marketingperspectief zeer interessant.
De coöperatie bevat dezelfde eigenschappen als het internet, een flinke duw in de rug wanneer je succesvol wilt zijn op het internet. En de coöperatie kan ons veel leren hoe je personeel meer betrokken krijgt bij je organisatie. En hoe je van je klanten aandeelhouder en ambassadeur maakt. Om nog maar te zwijgen over zaken als maatschappelijk verantwoord ondernemen, een stroming die vanuit marketingperspectief ook steeds belangrijker wordt. Alleen 2012 het jaar van de coöperatie? Ik denk dat we de komende jaren nog veel meer gaan zien voor wat betreft de coöperatie. Delen, samen en mensen, onthou die drie.
Elke marketeer is bezig te trachten het gedrag van mensen te beïnvloeden. Eigenlijk proberen we als mensen allemaal dagelijks het gedrag van onze medemens te beïnvloeden, wij mensen zetten de wereld graag naar onze hand. Ik wil deze keer wat delen over een experiment dat ik gestart ben met mezelf als proefpersoon, voor wat betreft mijn eigen beïnvloeding.
Afgelopen Juli kocht ik de Nike Fuel band. Het is een design armband van rubber met van binnen technologie om de hele dag mijn bewegingen te registreren. De armband communiceert met mijn iPad, iPhone of Macbook. Via een dashboard kan ik online en real-time mijn eigen resultaten bekijken en heel gemakkelijk delen via social media met de buitenwereld. Maar meten heeft alleen zin , wanneer je er ook doelstelling aan koppelt. Nike heeft daarvoor een meeteenheid bedacht: “Fuel”. En ik word voortdurend door Nike uitgedaagd mijn doelen bij te stellen. Heb ik een doel bereikt, dan volgen er beloningen, beloningen die ik ook kan delen met de buitenwereld. Vergelijkbaar met het kruisje van de avondvierdaagse, ook dat was een beloning, die ik met de buitenwereld kon delen.
Waarom vind ik Nike Fuel nu zo interessant? Omdat ik merk dat Nike met technologie mijn gedrag beïnvloed op een positieve manier. Nike gebruikt, wat we momenteel noemen Gamefication, een middel om mensen te motiveren. Dit gebeurt al eeuwen (de Grieken deden het al), maar door de mogelijkheden van technologie staat het momenteel in het middelpunt van de belangstelling.
Al een paar keer heb ik mezelf betrapt dat ik de trap neem in plaats van de lift. In plaats van bestraffen, word ik beloond voor goed gedrag. En de competitie met mezelf en anderen versterkt dat. Nu weet ik ook wel dat ik zelf meer dan gemiddeld competitief. En dat het dus niet voor iedereen zal werken. Maar competitie heeft vele gezichten. WeightWatchers maakt al jaren gebruik van een competitie tegen jezelf en de roem die je kan verdienen vanuit de groep wanneer je je doelen haalt. En Nike Fuel maakt ook nog eens gebruik van technologische mogelijkheden. Want delen met anderen is niet meer alleen je eigen clubje mede-WeigtWatchers, maar bij Nike ook de groep mensen waarmee je verrichtingen deelt via social media.
En dat laatste is natuurlijk erg interessant voor Nike. Het sportmerk riep een aantal jaren geleden al dat ze minder wilden investeren in traditionele media. En wat is er nu mooier om je fans, dagelijks te laten roepen wat hun Nike Fuel score is via die social media. Ofwel je klanten betalen massaal (zij kopen een Nike fuelband) om reclame te maken voor jou.
Daarnaast vind ik het interessant omdat het we aan de vooravond staan van technologie die ons lichaam monitort. Denk aan hartslag, bloedsuikerspiegel, bloeddruk etc. Net zoals we nu inmiddels gewend zijn, dat onze auto “uitgelezen” wordt bij de garage, zo kan ook ons lichaam worden uitgelezen door een arts. Last van je hart? Even de gegevens van afgelopen maand checken door een arts.
Nu nog met behulp van externe apparaten, maar de stap naar technologie in ons lichaam is een kleine. Een kunstknie vinden we al doodgewoon, een patiënt die een Epilepsie aanval krijgt, daar kan misschien wel voor een aanval al een waarschuwing aan worden afgegeven door een chip in de hersenen.
En wat te denken van een korting die ik krijg van een zorgverzekeraar wanneer ik een Nike Fuelband draag? Ik laat immers blijken dat ik bewust met mijn gezondheid bezig ben. Onze huidige gezondheidszorg is gebaseerd op genezen wat ziek is, een kostbare misschien wel onbetaalbare zaak. Voorkomen is beter en goedkoper, maar daarvoor is beïnvloeding van gedrag nodig en daar komt ook weer marketing bij kijken.
Nike Fuelband beïnvloed mijn bewegingspatroon. Voor mij is de vraag, hoe groot is de groep mensen die je op deze manier kan beïnvloeden en wat zijn de effecten op de langere termijn. Nike zal mij moeten blijven uitdagen, om mee te blijven doen.
Nike maakt ondertussen van het leven een sport. Voor mij is het experiment nu al geslaagd, want het laat me nadenken over de rol van technologie bij het beïnvloeden van mensen.
De Mens centraal zetten in je marketingmix, hoe doe je dat eigenlijk? Het begint bij de aandacht voor je eigen medewerkers. Extra aandacht die zal leiden tot betere produkten en diensten, dat weer zorgt voor tevreden klanten. Yammer is een van de middelen om medewerkers intern in een besloten omgeving met elkaar te laten communiceren. Interessant is dat Yammer ook sinds kort de mogelijkheid biedt om direkt te meten hoe medewerkers qua sentiment, reageren op bepaalde onderwerpen die via Yammer besproken worden.
Want wanneer tevreden medewerkers belangrijks zijn binnen je marketingplan, dan is het natuurlijk wel belangrijk dit te meten. Zo kan bijvoorbeeld gemeten worden hoe groot het percentage is dat positief reageert op een specifieke beslissing van een organisatie. Of juist hoe groot deel boos is hierover.
Een Mensvriendelijke organisatie begint bij het nadenken over doelstellingen rondom tevredenheid en over het meten daarvan. De mogelijkheden die Yammer hiervoor beidt, vind ik interessant en passen in de aandacht voor tevreden medewerkers.
